Ömrü cephelerde geçen,  ama yorulmadan, yılmadan, umutsuzluk nedir bilmeden güzel, aydınlık günlerin geleceğine inanan bir lider… Tarihin akışını değiştiren fikirleriyle bizi Cumhuriyet’i armağan eden Ata’mızı, ebediyete intikalinin 78. yılında  saygı ve özlemle anıyoruz.

Atatürk, Eylül 1938’de  durumu ağır, Dolmabahçe sarayındaki odasında bilinci kapalı yatarken bir ara kendine geliyor. Gözü, yatağının karşısında duran “Dört Mevsim” adlı tabloya takılıyor. Bu tabloyu doğup büyüdüğü Rumeki topraklarına benzeterek  başucundaki kızı Afet İnan’a şöyle diyor:

“Oraya gidelim Afet, her şeyi bırakalım, oraya gidelim. Şöyle basit bir ev, ocaklı bir oda, çekip gidelim ormanlara…

Hele ben bir iyi olayım da…”

 

Mustafa Kemal Atatürk, son hayalinde bile sade bir yaşamın özlemini duymuş. Biz de asaletini, cesaretini, varlığını her gün daha da çok özlediğimiz Ulu Önder Mustafa Kemal’in açtığı yolda durmadan yürüyeceğimize ant içeriz.